Deze dag is een heel mooi initiatief van Giel Beelen ter nagedachtenis aan zijn overleden zus. Een dag om je broer of zus te laten weten hoeveel ze voor je betekent.

Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik dan denk aan mijn eigen broer, met dezelfde ouders en uit hetzelfde nest. Tegenwoordig moet ik ook wel vaak denken aan alle andere varianten van broers en zussen; halfbroer of zus, adoptie broer of zus en steeds meer en meer ook de stiefbroer of zus. Mijn eigen kinderen groeien op in ons samengesteld gezin met nog 2 stiefbroers en 1 stiefzusje en aan de kant van hun papa ook nog eens een stiefbroertje en een stiefzusje. Veel dynamiek dus.

In het begin van onze relatie zaten wij in een roze TGV met alleen maar liefde. En met die liefde het verlangen om een groot (kern)gezin te zijn. Dat hield in een gelijkwaardig familiegevoel voor iedereen. De realiteit is echter dat er een verschil is tussen bloedverwanten en stiefverwanten.

Een aantal jaren geleden, wij waren toen 4 jaar bij elkaar, kwam er in een discussie met de kinderen de realiteit duidelijk naar voren; het was een pijnlijk moment. Het onderwerp was de eindmusical voor groep 8; wie zou je daarvoor uitnodigen en waar zouden ze dan mogen zitten? Voor alle kinderen was het meer dan logisch dat hun papa, mama en hun zusjes en broertjes naast elkaar zouden zitten op de eerste rij. En wie daarachter dan? 

Het was mijn verwachting dat, na 4 jaar bij én met elkaar te zijn, de kinderen inmiddels elkaar als ‘echt’ broertje of zusje zouden zien. Niets was minder waar. Want op de volgende rijen kwamen eerst de oma’s en opa’s dan de tantes en ooms met hun kinderen. Wellicht op rij 3 of 4 zouden de stiefbroertjes en zusjes mogen zitten en, heel pijnlijk voor mij, zou ik zitten op de rij daar achter….

Ik weet het nog heel goed hoe ontzettend confronterend ik dat vond. Confronterend omdat ik op een plek áchteraan werd neergezet en confronterend omdat hun loyaliteit sterker is naar bloedverwanten ondanks alle liefde en aandacht die je geeft.

Inmiddels zijn we 10 jaar bij elkaar en is ons samengestelde gezin hechter geworden. De kinderen zijn meer naar elkaar toe gegroeid en weten ook beter wat ze aan elkaar hebben. Tijdens een presentatie van de jongste voor haar nieuwe klas heeft ze verteld dat ze voor haar gevoel één grote familie heeft met in het totaal 2 broers en 3 zussen. Toen ik dat hoorde voelde ik me trots op onze volle dynamische gezin! Deze broer-zusdag is een mooie dag om hier ook even bij stil te staan.