“Choose Your Battles”
Ken je dat dat je ineens stilvalt? Met stomheid verslagen over wat iemand zegt of doet? Alles in je begint te draaien of te razen… Als er minder emotie bij komt kijken dan zou je nog kunnen schakelen naar het relativeren. Maar nergens word je soms zo hard geraakt als in een samengesteld gezin. Logische verklaring zou kunnen zijn dat je de dynamiek niet kent of herkent. Niet-eigen-bloed versus eigen-bloed. Voorwaardelijkheid of onvoorwaardelijkheid.
Als je eigen kind iets doet wat je echt niet door de beugel vindt kunnen dan kan je heel primair reageren. Daar zit niks tussen. Dus Actie-Reactie.
Als je stiefkind precies hetzelfde uitvoert… wat gebeurt er dan? Er popt een gedachte op, zoiets als: Ojee, moet ik er iets van zeggen? Kan ik er iets van zeggen? Als ik wat zeg, wat zal ik precies zeggen en dan ook nog hoe zal ik het brengen… Veel hoofd-ruis zullen we maar zeggen. Dus Actie-Gedachte-Reactie.
En dan als je besloten hebt om er toch iets van te zeggen, poeh, wat zijn dan de gevolgen: wordt de vrede behouden, ruzie met je stiefkind of je partner? En als je besluit niks te zeggen, wat komt er dan in opstand?
Lastig pakket….
In het Engels is er een mooi gezegde: “Choose your battles”. Met andere woorden, weet je zeker dat je er op dat moment iets erover wilt zeggen? Voel je aan je water (onderbuik) al aan dat het niet goed gaat vallen en dat het een escalatie oproept? Check dan voor jezelf met wie en op welk moment, je wel of niet de strijd aangaat. Is het je op dat moment waard om in de tegenreactie te gaan om het uitleggen of jezelf te verdedigen? Is het onderwerp belangrijk genoeg? Of is het een kwestie van: “oké, laat maar gaan”, erboven gaan staan en later als de heftige emotie is gezakt erop terug kunnen komen?
“Not everything is worth flipping out about”. Het is echt niet allemaal het vechten waard. Daarmee bedoel ik natuurlijk te zeggen dat je niet alles hoeft te slikken. Wel dat je er over moet spreken en uiten maar niet altijd op dat directe moment. Het ijzer moet je in dit geval zeker niet gaan smeden als het heet is maar juist als het wat meer is afgekoeld. In het heetst van de strijd kan je de ander niet meer horen en wordt er niet meer naar je geluisterd. Wat de frustratie alleen maar doet aan wakkeren. En door de waterval aan ‘’rode’ of verboden woorden, de schade zal groter zijn dan het voorval.
Dus het ijzer smeden als het afgekoeld zodat weer kan communiceren met elkaar op basis van respect en gelijkwaardigheid. Het is fijn als je elkaar weer kan horen en elkaars verhaal of aanleiding kan begrijpen. Als je mijn vorige blog hebt gelezen over je energie tankje, wellicht was deze niet gevuld, waardoor je ook anders of (te)fel reageert dan de bedoeling was.
Als er iets is wat je (nog) meer of (nog) beter leert binnen een samengesteld gezin is het wel communiceren. Hieronder volgen 8 Tips:
- Blijf vooral nieuwsgierig naar elkaars gedachtegoed en wat belangrijk is onder jullie dak! “Go for the WIN-WIN”.
- Niet alles is belangrijk om voor de ‘strijden’; sommige dingen doen er op de langer termijn niet meer toe, hou het klein en blijf in het ‘Hier en Nu’.
- Elke strijd kost tijd en energie. Zelfs al win je de discussie, check of je het waard vond.
- Doe een analyse over wat het je kost en wat het je oplevert.
- Voer een open discussie, respecteer dat de ander een andere kijk of doelstelling heeft op de situatie dan die van jou.
- Brainstorm over de beste oplossing, welke zal goed voelen voor jullie beiden.
- Gras groeit niet harder als je eraan trekt dus geef het of de ander tijd.
- Wie zijn gelijk probeert te halen, verliest op de relatie. Is dat wat je verlangen is?
Wil je ondersteuning of hulp bij wat er met jullie gebeurt, neem dan contact op met Anouk.
